Terapia podciśnieniowa

Terapia podciśnieniowa Warszawa

Terapia podciśnieniowa jest dziś stosowana przede wszystkim w procesie gojenia się ran. Jest nadzieją – szczególnie u pacjentów, u których tradycyjne metody zawiodły lub nie są wystarczające. W jakich innych medycznych obszarach można stosować tę terapię? Czy są jakieś przeciwwskazania do jej wdrożenia? Odpowiedź w tekście poniżej!

Czym jest terapia podciśnieniowa?

Terapia podciśnieniowa (Negative Pressure Wound Therapy – NPWT), to innowacyjna metoda stosowana w medycynie do leczenia trudno gojących się ran. Technika ta polega na przykładaniu do rany specjalnie zaprojektowanego opatrunku, który jest podłączony do pompy tworzącej podciśnienie. Dzięki temu mechanizmowi, rana jest stabilnie drenowana, co zmniejsza obrzęk i poprawia cyrkulację krwi w danym obszarze. To z kolei przyspiesza procesy regeneracyjne tkanki i pomaga w szybszym gojeniu się ran, takich jak owrzodzenia, oparzenia, czy rany pooperacyjne.

We współczesnej medycynie terapia podciśnieniowa jest przede wszystkim doskonałą alternatywą do tradycyjnych, medycznych metod na przykład przy skomplikowanych ranach chirurgicznych czy u pacjentów z obniżoną odpornością. Przy odpowiednim stosowaniu, terapia podciśnieniowa może znacząco skrócić czas leczenia i poprawić jakość życia pacjentów.

Terapia podciśnieniowa i jej rozwój w medycynie

Terapia podciśnieniowa została po raz pierwszy opisana i zastosowana w praktyce klinicznej w latach 90. XX wieku przez dr. Louisa Argentę i dr. Michaela Morykwas z Wake Forest University w Północnej Karolinie. Początkowe badania pokazały, że użycie podciśnienia do leczenia ran znacząco przyspiesza procesy gojenia poprzez stabilizację rany, usunięcie nadmiaru płynów i poprawę lokalnego krążenia krwi. Z czasem, metoda ta zyskała na popularności, przyczyniając się do rozwoju bardziej zaawansowanych systemów i technologii podciśnieniowych. W latach kolejnych, podciśnienie zaczęto stosować nie tylko w przypadku trudno gojących się ran, ale również w terapii ran pooperacyjnych, owrzodzeń czy oparzeń, co sprawiło, że stała się ona ważnym narzędziem w arsenalu współczesnej medycyny.

Warto zaznaczyć, że terapia podciśnieniowa i pracę nad jej rozwojem wciąż trwają. W ciągu ostatnich dekad, terapia podciśnieniowa przeszła wiele modyfikacji i ulepszeń, co pozwoliło na rozszerzenie jej zastosowań oraz zwiększenie skuteczności. Zwiększa się również zakres narzędzi medycznych, które ułatwiają wdrażanie terapii. Użycie między innymi specjalnej przenośnej pompy umożliwia stosowanie leczenia ambulatoryjnie, co jest wygodne dla pacjentów i skraca czas ich pobytu w szpitalu. Z czasem też zaczęto stosować lepszej jakości opatrunki – materiały lepiej przystosowane do różnorodnych typów ran i potrzeb pacjentów. Co więcej, bieżące badania koncentrują się na połączeniu terapii podciśnieniowej z innymi metodami leczenia, takimi jak terapia komórkami macierzystymi czy nanotechnologia, co może otworzyć nowe możliwości w regeneracji tkanki i dalszej optymalizacji procesów gojenia ran.

Zastosowanie terapii podciśnieniowej

Terapia podciśnieniowa (NPWT) znajduje coraz szersze zastosowanie w medycynie. Przedstawiamy te najważniejsze:

• Rany pooperacyjne. Stosowanie NPWT może znacząco przyspieszyć gojenie po operacjach, zwłaszcza tych, które niosą wysokie ryzyko infekcji lub powikłań, szczególnie po obszernych urazach.
  
• Owrzodzenia nóg. Tutaj stosuje się terapię podciśnieniową w przypadku przewlekłych ran, owrzodzeń wynikających z cukrzycy, żylaków oraz przewlekłej niewydolności żył.
  
• Zanieczyszczenia ran. NPWT pomaga oczyścić ranę z zakażenia i zanieczyszczeń, jednocześnie wspierając naturalne procesy gojenia.
  
• Przygotowanie do przeszczepu skóry. Terapia podciśnieniowa poprawia kondycję tkanki skórnej, a co za tym idzie, zwiększa szansę, że przeszczep zakończy się sukcesem.

Jak widać, zastosowanie terapii podciśnieniowej w medycynie jest coraz szersze, nie ogranicza się tylko do leczenia ran. Coraz częściej bierze się ją pod uwagę w ortopedii, do leczenia ran po amputacjach, czy w chirurgii plastycznej. Dzięki swojej efektywności terapia ta jest coraz częściej wykorzystywana w różnych dziedzinach medycyny, co świadczy o jej uniwersalności i potencjale w leczeniu nawet najtrudniejszych przypadków.

Opatrunek próżniowy – czym jest i dlaczego warto go stosować?

Podstawowym elementem składającym się na opatrunek próżniowy jest specjalna gąbka, którą przykłada się do rany. Gąbka ta jest zwykle wykonana z porowatego materiału, który równomiernie rozprowadza podciśnienie na całej powierzchni rany. Na gąbkę nakładany jest przezroczysty, szczelny opatrunek, który izoluje ranę od środowiska zewnętrznego, utrzymując sterylne warunki i zapobiegając wnikaniu bakterii oraz innych zanieczyszczeń. Całość jest podłączona do pompy próżniowej za pomocą specjalnego przewodu, który odpowiada za utrzymanie ciągłego podciśnienia w zakresie ustawionym przez lekarza, zazwyczaj od -50 do -150 mm Hg.

Działanie opatrunku próżniowego polega na ciągłym ssaniu płynów, takich jak ropa czy inne wydzieliny z rany, co przyspiesza gojenie i zmniejsza ryzyko infekcji. Podciśnienie pomaga także zwiększyć przepływ krwi w okolicy rany, co dostarcza więcej tlenu i składników odżywczych niezbędnych do regeneracji tkanki. Ponadto stałe ssanie wspomaga zmniejszenie obrzęku i poprawia kontakt między tkankami, co sprzyja szybszej i bardziej zorganizowanej odbudowie uszkodzonych obszarów.

Przeciwwskazania do stosowania terapii podciśnieniowej

Jak wspomnieliśmy w powyższych akapitach, terapia podciśnieniowa jest nadzieją medycyny. Szczególnie w zakresie przyspieszania gojenia się ran. Temat skutecznej terapii ran poruszaliśmy już wcześniej między innymi w artykule: Leczenie ran przewlekłych. Dzisiaj chcemy jeszcze poruszyć kwestie ewentualnych przeciwwskazań.

Przede wszystkim, nie należy jej stosować u pacjentów z nieleczonymi osteomielitami – czyli infekcjami kości, gdyż może to prowadzić do dalszego rozprzestrzeniania infekcji. Terapia ta jest również przeciwwskazana w przypadku zaobserwowania nowotworów w obrębie rany, gdyż może stymulować ich wzrost. Dodatkowo, nie zaleca się stosowania NPWT u pacjentów z niekontrolowaną antykoagulacją lub zaburzeniami krzepnięcia, jako że podciśnienie może zwiększać ryzyko krwawienia. Również obecność niewygojonych przetok czy znaczne odsłonięcie naczyń krwionośnych, nerwów lub innych struktur anatomicznych stanowią przeszkody dla tej terapii. Mając do na uwadze należy pamiętać, że stosowanie NPWT wymaga precyzyjnej oceny medycznej i powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem potencjalnych przeciwwskazań i ryzyka związanego z terapią.